Tamtejsi policjanci twierdzą, że o działalności włoskiej mafii na terenie kraju nic nie wiedzieli . Tibor Gaspar, szef słowackiej policji, ma o to wręcz żal do swoich włoskich kolegów. Ci jednak wskazują, że co najmniej od 2013 r. przekazywali informacje na ten temat. To nie tylko film z gatunku tych gangsterskich, ale wielkie dzieło o naszej włoskiej historii" - mówił Favino. "My, Włosi, mamy zakorzenione w pamięci wielkie amerykańskie filmy o mafii. Roberto Saviano, pisarz i dziennikarz z Neapolu, niepodważalny autorytet w dziennikarstwie dochodzeniowo-śledczym przeciwko mafii, na zakończonym właśnie Festiwalu literatury w Mantui wyraźnie ostrzegł opinię publiczną, że sposób argumentowania Silvia Berlusconiego jest dokładnie taki, jakim posługują się członkowie włoskiej mafii, kiedy są postawieni przed sądem. NIEZŁY, zdecydowanie warto obejrzeć jeśli ktoś lubi filmy o włoskiej mafii. Polecam obejrzeć też: A.C.A.B i serial Gomorra. Dodany dnia 2017-01-03 18:02:45 przez daniel n . Tęsknicie za "Gomorrą"? A może uważacie, że produkcji o gangsterach jest za mało? Jeśli na którekolwiek pytanie odpowiedzieliście twierdząco, "Suburra" jest czymś dla Was. Drobne spoilery. Pierwsza włoska produkcja Netfliksa musiała być o mafii, innej możliwości nie było. Problem tylko w tym, że już jedna, niezwykle popularna gangsterska produkcja telewizyjna z Italii wyszła na świat. Twórcy "Suburry" sami sprezentowali sobie zatem karkołomne zadanie – musieli stworzyć serial, który z pewnością będzie do niemal kultowej już "Gomorry" porównywany, a jeszcze musi się po tych porównaniach obronić. Trudna misja, ale nie bez szans na powodzenie. Tutaj jednak takich porównań nie znajdziecie – "Gomorrę" odkładam na bok i oceniam "Suburrę" taką, jaka jest, bez dodatkowego kontekstu. Nie będzie także porównań do filmowej "Suburry" – serial jest jej prequelem i znajomość filmu absolutnie nie jest wymagana. Jest ich trzech. Aureliano (Alessandro Borghi) – stosunkowo młody gangster, z którym już trzeba się liczyć, ale który wciąż nie gra w pierwszej lidze. Spadino (Giacomo Ferrara) – pochodzący z gangsterskiej, cygańskiej rodziny, więc siłą rzeczy znający jedynie takie życie. Gabriele (Eduardo Valdarnini) – syn policjanta. Żaden z niego wielki gangster, ale zachciało mu się handlować kokainą w złym miejscu, co wplątuje go w spore kłopoty i krzyżuje jego ścieżki z Aureliano i Spadino. Bardzo ważną postacią jest także Samurai (Francesco Acquaroli) – postawiony zdecydowanie wyżej od nich gangster, który nie raz, nie dwa wpłynie na ich losy. No i jest jeszcze Rzym – miejsce, o którym z czystym sumieniem można powiedzieć, że jest bohaterem akcji na równi ze wspomnianymi wcześniej postaciami. Operatorzy wykonali świetną robotę, pokazując nam z jednej strony miasto urzekające swoim pięknem, a czasem zabierając nas w takie jego zakamarki, w które turyści mogliby zajrzeć jedynie przez przypadek. Wieczne miasto zachwyca i niepokoi zarazem i trudno się dziwić – w końcu jego centralnym punktem jest Watykan i Bazylika św. Piotra, którą w serialu widać nader często. Szybko się przekonamy, że to miejsce piękne tylko z wierzchu, a panowie ubrani w sutanny są nie mniejszą mafią niż ci z pistoletami u boku. Można powiedzieć, że to właśnie Kościół splata losy trzech głównych bohaterów, bo spotykają się oni w tym samym miejscu i w tym samym czasie – na suto zakrapianej orgii, na której niemal umiera wysoko postawiony w Watykanie ksiądz. Panowie postanawiają go szantażować, aby zarobić jak najwięcej pieniędzy i nawet nie zauważają, jak wplątuje ich to w coraz większe problemy. W tle zaczyna się pojawiać do cna przepełniona korupcją włoska polityka i nie myślcie, że tylko rzymscy urzędnicy potrafią dogadać się z mafią, by osiągnąć swoje cele – ci z Watykanu robią to równie chętnie. Scenarzyści "Suburry" potrafią zręcznie żonglować wątkami. Łączą je w odpowiednich momentach, ale gdy trzeba, potrafią też bohaterów na trochę rozdzielić. Bardzo dobrze serialowi robi to, że jego bohaterowie nie zasiadają na najwyższych szczeblach zorganizowanej przestępczości. Owszem, trzeba się z nimi liczyć, a o Samuraiu, który wydaje się pociągać za wiele sznurków, mówi się nawet, że rządzi tym miastem, ale nawet i on trafia na ludzi, którzy nie się onieśmieleni jego władzą. Siła "Suburry" tkwi właśnie w bohaterach, bo przez większość czasu jednak nie jest to serial wypakowany akcją. Nie uświadczycie tutaj tylu szalonych pościgów i strzelanin, jak w "Narcos". Tutaj liczą się przede wszystkim bardzo niejednoznaczne postacie. Taki Aureliano na przykład z jednej strony jest szaleńcem, który często nie panuje nad nerwami – czym zresztą sprowadza na siebie spore problemy. Przez całe to szaleństwo bardzo często przebija się jednak sentymentalny gość, który tęskni za matką i potrafi przygarnąć psa zabitego przed chwilą gangstera. Spadino wydaje się być w konflikcie z całym światem, swoją rodziną, a przede wszystkim ze sobą. W końcu to gangster ukrywający przed wszystkimi swój homoseksualizm, a na dodatek zmuszony przez rodziców do ślubu, który wzmocni pozycję jego rodu w rzymskim półświatku. Ta postać udała się chyba twórcom najbardziej – Spadino jest pełen sprzeczności, bo niby wygląda na najbardziej wyluzowanego ze wszystkich bohaterów, ale można odnieść wrażenie, że wewnątrz niego wszystko się gotuje. Najbardziej tragicznym bohaterem jest jednak Gabriele – chłopak zdecydowanie nie pasuje do tego gangsterskiego świata, jednak z czasem pochłania go on coraz bardziej, aż wydaje się, że to się nie może dobrze skończyć. Jako produkcja gangsterska "Suburra" wypada więcej niż dobrze – ciemne interesy, których w Rzymie nie brakuje zostały tu przedstawione bardzo realistycznie, doskonale oddano także różnorodność panującą w tym świecie – są tutaj ludzie działający po cichu, którzy zarobili już pewnie niesamowite pieniądze, ale starają się z tym nie obnosić i są tacy, jak cygańska rodzina Spadino – obwieszeni złotem, które ocieka też ze ścian ich domów. Są ludzie działający racjonalnie, są tacy, którzy zbyt często dają się ponieść emocjom. Twórcy serialu odzierają nas także z idealizmu, bo w tym świecie każdy człowiek ma swoją cenę, trzeba tylko ją znaleźć. Nawet polityk, który wydaje się prawy i sprawiedliwy, bo w końcu nikt nie chce chodzić w obdartych butach. Jeśli czegoś jeszcze w dzisiejszej telewizji brakuje, to są to mocne seriale o gangsterach. "Suburra" udanie wypełnia tę lukę i nie pozwala się nudzić przez 10 odcinków. Owszem, momentami tempo serialu mogłoby być nieco szybsze, ale w ostatecznym rozrachunku to serial, który prostymi środkami, bez szczególnego kombinowania, potrafi widza zaintrygować i przyciągnąć do ekranu. Sposoby na to są czasem wręcz absurdalnie proste – wystarczy na przykład na początku odcinka pokazać zaskakującą scenę, a później cofnąć akcję o 24 godziny, by pokazać, jak do niej doszło. Nie jest to szczególnie wysublimowane, ale skoro działa, to czego chcieć więcej? Bo "Suburra", mimo czasem szekspirowskich dylematów bohaterów, to jednak przede wszystkim serial, który ma dostarczać widzom rozrywki i jego twórcy zdają się to rozumieć. Chwała im za to, że udało im się stworzyć rozrywkę wysokich lotów, którą powinni docenić fani i "Narcos", i "The Wire". A fani "Gomorry" to wręcz powinni przyjąć ten serial z otwartymi rękami. Netflix to platforma streamingowa, na której znaleźć możemy masę filmów i seriali. Poza oryginalnymi produkcjami, znajdują się tam także takie dzieła jak „Ojciec chrzestny”, „Nietykalni”czy „Przekręt”. Największy sukces Netflix’owi przyniosły jednak seriale. Poniżej znajdziecie listę 6 najlepszych produkcji 0 tematyce „okołogangsterskiej”. 1. Narcos (2015-2017) Oryginalny serial Netflix’a, opowiada o życiu i działalności Pablo Escobara (Wagner Moura), najsłynniejszego kolumbijskiego barona narkotykowego, będącego szefem kartelu z Medellín. Historia w serialu jest przedstawiona z punktu widzenia nie tylko narkotykowego bossa, ale także dwóch agentów DEA – Steve’a Murphy’iego (Boyd Holbrook) i Javier’a Peña (Pedro Pascal). Narcos uznawany jest za jedną z najlepszych produkcji Netflix’ a jego sukces dał początek wielu innym serialom o narkobossach. fot. narcos 2. Peaky Blinders (2013 – obecnie) Brytyjski serial początkowo emitowany był na antenie kanału BBC. Fabuła osadzona jest w latach dwudziestych XX wieku. Koncentruje się ona na postaci Thomasa Shelby’ego(Cillian Murphy), lidera gangu Peaky Blinders, działającego w Birmingham. Szef gangu jest w stanie zapłacić każdą cenę, żeby wspinać się po szczeblach kariery. W poszczególnych sezonach, toczy się walka gangu pomiędzy inspektorem policji, księdzem czy włoską mafią z Nowego Jorku. Serial jest uznawany za jeden z najlepszych o takiej tematyce i jednym z nielicznych osadzonych w takich realiach. Szeroko chwalona jest także ścieżka dźwiękowa tej produkcji. fot. Peaky Blinders 3. El Chapo (2017 – obecnie) Serial oparty jest na historii wzlotów i upadków meksykańskiego barona narkotykowego Joaquín’a „El Chapo” Guzmán’a (Marco de la O), którego to Departament Skarbu Stanów Zjednoczonych uznał za „najpotężniejszego handlarza narkotyków na świecie”. Serialowa historia zaczyna się w 1985 roku, i ukazuję dojście Guzman’a na sam szczyt kartelu Sinaloa, późniejszą karierę i finalny upadek. Serial mimo, że opowiada historię bossa z Meksyku, został nakręcony w Kolumbii, w obawie o bezpieczeństwo wszystkich osób związanych z projektem. Ponadto prawnicy Guzmana grozili producentom serialu pozwami sądowymi. Jako, że El Chapo żyje, produkcja wymaga jego autoryzacji, a bezprawne wykorzystanie historii czy nazwiska wiązać się może z konsekwencjami prawnymi. fot. El Chapo 4. Lilyhammer (2012-2014) Norwesko-amerykański serial przedstawia historię byłego gangstera z Nowego Jorku, Frank’a Tagliano (Steven Van Zandt), który po zeznawaniu przeciwko mafii, zostaje wysłany przez FBI do Lillehammer, w Norwegii w ramach programu ochrony świadka. Przybiera nowe nazwisko, i postanawia osiedlić się tam na stałe. Próbuje zasymilować się z lokalną społecznością, lecz z powodu dużych różnic kulturowych, nie zawsze się to udaje. Serial oryginalny Netflixa to komedia kryminalna. Na platformie streamingowej znajdziemy go w kategorii „udawana powaga” i”dziwaczne”. W produkcji ujrzeć można także odniesienia do kultowej „Rodziny Soprano”. fot. Lilyhammer 5. Breaking Bad (2008-2013) Breaking Bad opowiada o dwóch latach z życia Walter’a White’a (Bryan Cranston), niedocenianego nauczyciela szkoły średniej, u którego zostaje zdiagnozowany nieoperacyjny rak płuc. Schodzi on na przestępczą drogę, zaczyna produkować i sprzedawać metamfetaminę, by zapewnić rodzinie byt materialny. Współpracuje ze swoim byłym uczniem, Jessem Pinkman’em (Aaron Paul). W serialu, ukazane są nie tylko losy dwójki bohaterów zajmujących się „gotowaniem mety”, lecz także agentów DEA, narkotykowych bossów, karteli, gangów i morderców. Serial jest uznawany za jeden z najlepszych w całej historii telewizji, i stawia się go na równi z takimi produkcjami jak „Rodzina Soprano” czy „Prawo ulicy”. Niedawno zapowiedziana została kontynuacja serialu w postaci filmu. fot. Breaking bad 6. Suburra: La serie (2017) „Suburra” to rozgrywający się w Rzymie thriller kryminalny, który opowiada o tym, w jaki sposób interesy Kościoła, państwa, mafii, lokalnych gangów i deweloperów krzyżują się ze sobą. Opowieść koncentruje się na postaciach trzech młodych mężczyzn, pochodzących z różnych środowisk i kierowanych odmiennymi ambicjami i pasjami. Mimo różnic, bohaterowie muszą zawierać sojusze, aby osiągnąć to, czego najbardziej pożądają. Serial „Suburra” jest oparty na powieści pod tym samym tytułem, ale jego akcja toczy się kilka lat wcześniej. Dziesięć dramatycznych, i przepełnionych akcją oraz zbrodnią odcinków, stanowi kronikę dwudziestu dni chaosu. Reżyser serialu Stefano Sollima, jest także jednym z twórców „Gomorry”. Istnieje także film „Suburra” (2015) osadzony w tych samych realiach co serial. fot. Suburra Dziesięcioodcinkowy serial wyprodukowany przez amerykański Netflix we współpracy ze stacją RAI to adaptacja włoskiej powieści z 2013 r. luźno inspirowanej prawdziwymi wydarzeniami. Opowiadała o przetargu na ziemię w Ostii – historycznym porcie Rzymu. Przetarg zbiegał się w czasie z ostatnimi dniami rządów Silvio Berlusconiego i wobec politycznego trzęsienia ziemi różni inwestorzy – niekoniecznie legalni - próbowali zdobyć kontrakt na ziemię portową, by wybudować w Ostii włoskie Las Vegas. Tytułowa Suburra to z kolei historyczna nazwa rzymskich przedmieść, od tysiącleci owianych złą sławą, jako siedlisko biedoty, przestępczości i prostytucji. To właśnie pomiędzy Ostią a Suburrą rozgrywa się akcja powieści i serialu. Zanim Netflix zdecydował się zrealizować serial na podstawie książki, najpierw zainwestował w film fabularny. Dwugodzinny obraz powstał w 2015 r. Był to wyrazisty portret zepsutego miasta, gdzie korupcja sięga najwyższych stanowisk polityczych i kościelnych, a mafia dyktuje warunki urzędnikom miejskim. Reżyserem filmu był Stefano Sollima, znakomity twórca, autor innego mafijnego serialu „Gomorra”. Po filmowej „Suburrze” przyszedł czas na serial, który powstał już bez udziału Stefano Sollimy, zajętego w Hollywood realizacją sequelu głośnego „Sicario”. Mimo jego nieobecności, nowi twórcy serialu postanowili kontynuować charakterystyczną stylistykę Sollimy, w której zimny, brutalny realizm miesza się z neo-noirową estetyką - widać zwłaszcza w nocnych ujęciach Wiecznego Miasta. Serialowa „Suburra” to produkcja solidna, wciągająca, choć nie tak spektakularna jak cykl „Gomorra” o przestępczym Neapolu. Scenarzyści rozwinęli wątki z powieści i filmu, dodali nowe postacie, ale też część aktorów obsadzono w tych samych rolach. Zmian jest na tyle dużo, że widz, który znał już filmową „Suburrę” (w Polsce można obejrzeć ją na platformie HBO GO lub na kanale telewizyjnym Cinemax) oglądając serial nie powinien mieć poczucia powtórki z rozrywki. Pierwszoplanowych postaci jest tu wiele. Najbardziej wpływową jest Samuraj (Francesco Acquaroli) – szara eminencja w Rzymie, która korumpuje, zleca zabójstwa i pierze pieniądze mafii. Postać oparta na autentycznym przestępcy, aresztowanym w 2014 r. Samuraj powoli się starzeje, jest samotny i władza coraz bardziej wymyka mu się z rąk. Jednak nie odda jej łatwo. Jest także trójka młodych bohaterów: Aureliano (Alessandro Borghi), psychotyczny syn gangstera, który przysparza ojcu zmartwień swoimi wybuchami agresji. Gabriele (Eduardo Valdarnini), syn policjanta, który właśnie kończy studia prawnicze, ale zamiast przygotowywać się do obrony pracy magisterskiej wplątuje się w niebezpieczną intrygę. Jest także Spadino (Giacomo Ferrara), chłopak z cygańskiej rodziny przestępczej, skryty homoseksualista, którego starszy brat i matka na siłę chcą ożenić z piękną dziewczyną z innej wpływowej romskiej rodziny. Jest jeszcze Sara Monaschi (Claudia Gerini), księgowa pracująca dla Watykanu, która chciałaby zdobyć ziemię w Ostii dla firmy męża. Sara jest jednocześnie kochanką młodego Gabriela. Ostatnią pierwszoplanową postacią jest polityk Amedeo Cinaglia (Francesco Acquaroli). Pełen ideałów radny, którego zawodowe i osobiste niepowodzenia zmieniają w bezwzględnego cynika. Z każdym odcinkiem akcja serialu się zagęszcza i nabiera większego tempa. Rosną długi bohaterów, rośnie liczba trupów i podejrzanych samobójstw, a także coraz więcej polityków jest umoczonych w korupcję. Jednocześnie czasu jest coraz mniej, bo przetarg na ziemię w Ostii musi się rozstrzygnąć do dnia wygaśnięcia mandatu burmistrza Rzymu, który skompromitowany podał się do dymisji (echo sprawy Berlusconiego). Rozgrywka, w której każdy chce coś dla siebie wyszarpać, do samego końca pozostaje trudna do przewidzenia. Bohaterowie posługują się wszelkimi możliwymi środkami by pogrążyć rywali. Zawierają sojusze po czym zdradzają, szantażują, korumpują, zastraszają, a koniec końców także mordują. Z czasem najważniejszymi postaciami serialu staje się trójka młodych chłopaków, reprezentujących najmłodsze pokolenie Rzymian – prawnik, przestępca i Cygan. Każdy z nich przejdzie swoją indywidualną drogę, która go zmieni. Spadino, Aureliano i Gabriele dojrzeją, choć nie będzie to przemiana, jakiej oczekiwali od nich rodzice, a tym bardziej taka, jakiej spodziewać się można było na początku historii. 2/7 Następny » Mare z Easttown Mare z Easttown „Mare z Easttown” to historia Mare Sheehan, policjantki z małego miasteczka w Pensylwanii, która prowadzi dochodzenie w sprawie miejscowego morderstwa, mierząc się jednocześnie z rozpadającym się na kawałki jej własnym życiem. Historia zagłębia się w mroczne strony zżytej ze sobą społeczności i podejmuje próbę analizy tego, jak rodzinne i dawne tragedie mogą definiować naszą teraźniejszość. W głównej roli występuje wielokrotnie nagradzana, Oscarem, Emmy i czterema Złotymi Globami, Kate Winslet. Nie jest jednoznacznie powiedziane, że to miniserial, ale wydaje się, że historia zamknie się w jednym sezonie. Westworld Westworld „Westworld” to mroczna odyseja o narodzinach sztucznej inteligencji i ewolucji grzechu. To opowieść o świecie, w którym każdy człowiek może zrealizować nawet najbardziej wyrafinowane fantazje. O czym jest serial? O wypełnionym robotami futurystycznym parku rozrywki Westworld, w którym ludzie mogą spełniać swoje najbardziej mroczne fantazje. Twórcą parku jest genialny naukowiec Robert Ford snujący ambitne wizje przyszłości, a jego pomocnikiem Bernard Lowe. Niespodziewana awaria sprawia jednak, że dotychczas usłużne ludziom roboty wpadają w morderczy szał. Wkrótce podejmują także chęć wydostania się z parku. Są trzy sezony, a w tym roku będzie kolejny. Fargo Fargo „Fargo” to niezwykły serial, utrzymany w konwencji „Detektywa”, w którym każdy sezon opowiada historię innych bohaterów. Na HBO Max możecie obejrzeć już cztery sezony „Fargo”, przy czym naszym zdaniem najnowszy jest najsłabszy, choć trzyma poziom. Akcja pierwszego sezonu rozgrywa się w amerykańskim miasteczku Bemidji. Lester Nygaard jest zmęczonym życiem agentem ubezpieczeniowym. Jego życie to pasmo niepowodzeń – nienawidzi swojej pracy i nie dogaduje się z żoną. Na domiar złego od czasów liceum prześladuje go niejaki Sam Hess. Pewnego dnia mężczyzna poznaje w poczekalni w szpitalu tajemniczego Lorne Malvo, co na zawsze zmieni jego życie. Drugi sezon rozgrywa się w miasteczku Luverne. Lou Solverson jest weteranem wojny w Wietnamie oraz początkującym detektywem, który dostaje swoją pierwszą poważną sprawą. Policjant zostaje wezwany do przydrożnego baru, gdzie w nocy doszło do strzelaniny, w której zginęły trzy osoby. Nieznane są motywy ani sprawca zbrodni. Solverson nie zdaje sobie sprawy, że w wydarzeniach brała udział niejaka Peggy Blumquist. Trzeci sezon opowiada o Emmicie Stussie, który jest potentatem rynku nieruchomości w Minnesocie. Jego kilka lat młodszy brat Ray jest jego całkowitym przeciwieństwem – gruby, łysiejący i ledwo wiążący koniec z końcem mężczyzna obwinia o swoje porażki bogatszego Emmita. Rywalizacja między nimi przybiera niespodziewany obrót. Czwarty sezon to historia, jakie w „Fargo” jeszcze nie było. Dwóm walczącym o swój kawałek amerykańskiego snu przestępczym syndykatom udaje się osiągnąć względny pokój. Razem kontrolują alternatywną ekonomię wyzysku, przeszczepów i narkotyków. Aby umocnić rozejm, Loy Cannon, głowa afroamerykańskiej rodziny mafijnej, oddaje swojego najmłodszego syna Satchela w ręce swojego wroga Donatello Faddy, szefa włoskiej mafii. W zamian Donatello odsyła Loyowi swoją najmłodszą latorośl. Ostre przedmioty Ostre przedmioty „Ostre przedmioty” to miniserial, którego nie mogą przegapić fani Amy Adams. Ta duszna i momentami mocno męcząca produkcja opowiada historię dziennikarki Camille Preaker, która wraca do swojego rodzinnego miasteczka, aby przygotować materiał o morderstwie dwóch dziewczynek. Okazuje się jednak, że tajemnicze zabójstwo ma wiele wspólnego z jej przeszłością. Camille ponownie wraca do trudnych relacji łączących ją z jej apodyktyczną matką Adorą, ojczymem Alanem Crellinem i przyrodnią siostrą Ammą. Nie jest to miniserial dla każdego, bo główna bohaterka długimi momentami się włóczy, pije alkohol i wspomina bolesną przeszłość. Warto jednak sprawdzić, choćby dla pięciokrotnie nominowanej do Oscara Amy Adams. Miniserial liczy osiem odcinków i jest adaptacją bestsellerowej powieści Gillian Flynn. Mroczne materie Mroczne materie „Mroczne materie” to serialowa ekranizacja trylogii Philipa Pullmana. Serial w zgrabny sposób łączy wątki baśniowe z problematyką filozoficzną i religijną oraz elementami fizyki kwantowej. W twórczy sposób wykorzystuje również obecną w prozie Pullmana symbolikę. Lyra jest z pozoru zwyczajną dziewczyną. Kiedy znika jej najlepszy przyjaciel, decyduje się ruszyć mu na pomoc, odkrywając przy tym groźny spisek, który dotyczy porwanych dzieci. Lyra podejmuje też próbę zrozumienia tajemniczego zjawiska zwanego Pyłem. Podczas podróży przez przeróżne światy, bohaterka spotyka zdeterminowanego i odważnego chłopca o imieniu Will. Na jej drodze stają niezwykłe istoty, a los żywych, jak i umarłych, zdaje się być w ich rękach. Są dwa sezony, a w tym roku poznamy zakończenie tej historii (sezon trzeci). 2/7 Następny »

serial o mafii włoskiej